Geodezja to nauka zajmująca się pomiarami Ziemi. W Polsce terminu tego używa się zarówno w odniesieniu do dużej skali, jak i do małej. Za granicą geodezja szczegółowa jest nazywana miernictwem. Za początki geodezji w Polsce można przyjąć XII wiek.
Za pierwszych geodetów w Polsce przyjmuje się żerdników królewskich, którzy na przełomie XII i XIII wieku zajmowali się pomiarem gruntów i wytyczaniem powierzchni miast. Zadania swoje realizowali za pomocą prostych narzędzi, takich jak żerdzie i sznurki.
Ich nowym zadaniem było rozstrzyganie sporów granicznych, klasyfikowanie gruntów, a także szacowanie wartości i kontrolowanie dóbr królewskich. Od końca XIII wieku osoba pełniąca te zadania była nazywana podkomorzym królewskim.
W XIV wieku podkomorzy stał się szlachecką instytucją samorządową, a funkcja ta była sprawowana dożywotnio. Przeprowadzenie reformy, nowy podział gruntów i wprowadzenie nowej jednolitej miary powierzchni (włóki) odbywało się dzięki pracy mierniczych na usługach króla.
W XVII wieku na Akademii Krakowskiej została utworzona pierwsza katedra geodezji, której absolwenci otrzymywali tytuł geometry królewskiego, który staje się uprzywilejowanym i prestiżowym zajęciem. W tym samym okresie następuje dynamiczny rozwój szkolnictwa, pojawiają się nowe przyrządy pomiarowe oraz podręczniki.
W czasie zaborów pomiary były realizowane wg różnych zasad, systemów i jednostek miar, a to sprawiło, że po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w dokumentach panował chaos i niespójność. 4 stycznia 1919 roku, w Warszawie rozpoczął się Pierwszy Powszechny Zjazd Mierniczych. Odbył się on z inicjatywy Kazimierza Madalińskiego, a przewodniczył mu Jan Krudysz. Mottem zjazdu, w którym uczestniczyło 250 mierniczych z różnych rejonów kraju, było „Być narodowi użytecznym”. Skutkiem posiedzenia było złożenie Naczelnikowi Państwa i Radzie Ministrów postulatu o utworzenie Głównego Urzędu Mierniczego. W tym samym roku powołano Ministerstwo Robót Publicznych, które realizowało pomiary ogóle kraju, szczegółowe zdjęcia geometryczne oraz sporządzało mapy katastralne.
W 1925 roku weszła w życie ustawa o mierniczych przysięgłych. Za jej pomocą zostały uporządkowane nieścisłości będące skutkiem zaborów. Na mocy ustawy wojewoda nadawał tytuł mierniczego oraz kontrolował jego pracę. Od tego momentu tylko mierniczy mógł wykonywać pomiary, a przygotowane na ich podstawie plany i mapy stały się dokumentami urzędowymi.
W 1929 roku podczas Zjazdu Mierniczych Przysięgłych postulowano utworzenie samorządowej izby mierniczej. W okresie międzywojennym uregulowano również przepisy dotyczące realizacji pomiarów, a na potrzeby ewidencjonowania dróg i budynków zaczęto stosować zdjęcia lotnicze.
Zaraz po II Wojnie Światowej, już w 1945 roku został powołany Główny Urząd Pomiarów Kraju. Jego głównym zadaniem było ujednolicenie mapy gospodarczej Polski. Na potrzeby działań związanych z odbudową kraju GUPK mógł otwierać prywatne biura miernicze, jednak okres PRL-u nie sprzyjał prowadzeniu prywatnego biznesu.
W 1952 zlikwidowano ostatnie prywatne biuro miernicze i tylko specjaliści pracujący w urzędach i instytucjach państwowych mogły wykonywać zawód kartografa. Obszar geodezji i kartografii zostały podzielone pomiędzy trzy resorty: Ministerstwo Gospodarki Komunalnej, Centralny Urząd Geodezji i Kartografii, a także Ministerstwo Rolnictwa.
Po zmianie ustroju w 1989 roku znów mogły powstawać prywatne biura geodezyjne. W tym samym roku uchwalono ustawę Prawo geodezyjne i kartograficzne.
W 2011 roku wydane zostało Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Nowa regulacja zastąpiła wiele instrukcji technicznych, regulujących standardy techniczne w zakresie geodezji w Polsce.
W 2020 roku znowelizowano ustawę Prawo geodezyjne i kartograficzne. W tym samym roku weszło w życie nowe rozporządzenie w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do PZGiK.
